ontstaan door het ontbreken van anorganische (sporenelementen) of organische (vitamine, eiwitten) stoffen, die van levensbelang zijn in de voeding; echter ook bij stoornissen in de harmonie van de calorieleverende voedingsstoffen (eiwit, vet en koolhydraten). Wanneer dergelijke stoffen ontbreken ontstaat honger, die een bijzondere vorm van g. is.
Gaat gepaard met gewichtsverlies en verlies van weefsel (uitteren), langzaam of tamelijk snel optredende weefselveranderingen (mesotrofie) of zelfs met schijnbare, maar op ongezonde wijze veranderde weefseltoename. G. worden voorkomen door gezonde voeding, waarbij speciaal gelet wordt op de vitaminen en aanvullende stoffen, de harmonische samenstelling en juiste keuze van het voedsel. Deze maatregelen kunnen g. ook weer neutraliseren. Zie: Voeding.
