Lexicon der Natuurgeneeskunde

Ernst Meyer Camberg (1981).

Gepubliceerd op 11-06-2020

Bloedzuivering

betekenis & definitie

belangrijke grondregel van de natuurgeneeswijze. De in het lichaam door een ondoelmatige leefwijze opgeslagen stofwisselingsslakken, de in het zieke lichaam ontstane afbraakstoffen en ziektevergiften worden door bewuste uitleiding uit het lichaam verwijderd en de gezonde verhoudingen in de weefselsappen en het bloed worden hersteld (weefselwassing).

Om de door een onnatuurlijke winterdieet in grotere hoeveelheden ontstane stofwisselingsslakken uit te scheiden en het lichaam te voorzien van de jonge, verse stoffen van het voorjaar, worden sinds mensenheugenis in vele streken in het voorjaar een dergelijke bl. als gewoonte uitgevoerd (voorjaarskuren). Eerst wordt door vasten, sapvasten, fruitkuren en rauwkost de slakkenvorming zoveel mogelijk ingeperkt en het lichaam volop voorzien van verse stoffen. Daarnaast drinkt men zgn. bl.zuiverende thee’s, die zodanig zijn samengesteld, dat ze alle uitscheidingen gelijkmatig stimuleren. Beweging, gymnastiek en waterbehandeling ondersteunen de uitleiding, Schlenzbaden, wikkels en omslagen, wassingen met azijnwater die dagelijks herhaald worden, hooibloemen-, leem-, darmbaden, aderlaten in gevallen van ernstige bloedverontreiniging.

< >