ĭi, n.
1. (mondeling of schriftelijk) getuigenis, alcs, Caes., alci t. dare, Cic., t. dicere, Cic., dicere pro testimonio, bij het getuigenverhoor verklaren, Cic.; overdr., getuigenis = bewijs, dedisti iudicii tui testimonium, Cic., verba sunt testimonio, Cic.
