I. stătus, a, um, zie sisto.
II. stătŭs, ūs, m.
1. het staan, stand, stelling, status, incessus, sessio, Cic., st. artificis, Ov.; inz. van een strijder, ook fig., alqm de omni statu deicere of e sua sede et statu demovere, van zijn stuk brengen, Cic.
2. overdr., stand, toestand, inrichting, omstandigheden (inz. rustige, veilige), absol. Cic., caeli, Liv., civitatis, Cic., restituere alqm in pristinum statum, Cic., plur., omnes vitae status, Cic., status regum, positie, rechten, Cic. | in ’t bijz., de burgerlijke stand (van patriciër of plebejer), agnationibus familiarum distinguuntur status, Cic.; (met betrekking tot het vermogen) toestand, welstand, nullum habere statum, in onzekere toestand zijn (van geproscribeerden), Vell., multorum excisi status, Tac.; status causae of alleen status, bij redenaars = de stand der zaak, d. i. de wijze van onderzoek, Cic., Quint., in de gramm. = vorm (van het werkwoord), Quint.
