1. eig., a d i., voorover hellend, - hangend, - gebogen, pecora, Sall., currus, naar beneden stortend, Ov.; aflopend, Anxur urbs prona in paludes, Liv., poët., naar de diepte voerend, sterk hellend, via, Ov.; ten ondergang neigend, Orion, Hor.; snel voorbijgaand, menses, Hor. | s u b s t., pronum, i, n. wat naar beneden trekt, nihil proni habere, Cic.; helling, prona montium, Curt.
2. overdr., geneigd, licht geneigd, overhellend, ad poëticam, Suet., in libidines, Suet., offensioni, Tac.; genegen, gunstig, in alqm, Tac., alci, Suet., pronis auribus accipi, Tac. | meton., gemakkelijk, licht, zonder moeite, omnia virtuti prona, Sall., id pronius ad fidem est, is veel geloofwaardiger, Liv., agere digna memoratu pronum erat, werd niet bemoeilijkt, Tac.
