I. i, m. gewl. plur., de spieren
1. in ’t alg., lacertos exercitatio expressit, Quint.; fig., van de gespierdheid of kracht der rede, in Lysia sunt lacerti, Cic.
2. in ’t bijz., de spieren van de bovenarm, verder = bovenarm en = arm in ’t alg.; vand. fig., van de sterke arm van een heerser. | overdr., (van de bijen), poten, aptant lacertos, Verg.
II. lăcertus, i, m. = lacerta, z. a.
