(Cŏus), i, f.; o, f. een der Sporadische Eilanden in de Aegaeische Zee, tegenw. Stanco.
Daarv. Cōus, Coisch, vestis, een tunica van fijne zijde (de lichte, doorzichtige weefsels der Coërs waren beroemd), Tib. | subst., Cōum, i, n. (sc. vinum), Coïsche wijn; Cōi, ōrum, m. de bewoners van Cos, de Coërs; Cōa, ōrum, n. Coïsche gewaden (z. b.).
