uiterste

betekenis & definitie

o. uitersten (einde, het laatste): de zieke lag op zijn uiterste, hij zieltoogde; R.-K. de vier uitersten van den mens, de dood, het oordeel, de hemel en de hel; iem. tot het uiterste brengen, tot wanhoop, tot het laatste van zijn geduld; ik houd niet van uitersten, overdrijving; de uitersten raken elkaar; van het ene uiterste tot het andere vervallen; in uitersten vervallen.