uiterst

betekenis & definitie

bn., bw. (eig. meest verwijderd): de uiterste grenzen, het uiterste einde der aarde; fig. de uiterste wil, laatste wil (testament); zijn uiterste best doen, grootste; met de uiterste strengheid, hoogste; in de uiterste nood verkeren, grootste; in het uiterste geval, ergste; zo iets geschiedt uiterst zeldzaam, zeer; een uiterst moeilijke taak, erg.