m. strijkers (1 iem., die strijkt: inz. bespeler van een strijkinstrument; 2 voorwerp, dat strijkt of wel waarmee of waarover men strijkt):
1. de strijkers en blazers in een orkest;
2. in molens: de strijker is een gebogen hout, dienende om de korrels, die gemalen worden, telkens weer onder de stenen te strijken; bij meten van graan: strijkers of strijkels van hout.
