1 ontstond, i. ontstaan (1 een begin nemen, voortkomen uit; 2 in de steek laten; in deze bet. w.i.g.):
1 de rivier ontstaat op dat plateau, neemt haar oorsprong; een twist kan uit een nietigheid ontstaan; doen ontstaan;
2 schone nimf (Eenvoudigheid) ontsta mij niet;
2 zn. o.: het ontstaan der aarde.
