De snob is een statige verschijning: hij kenmerkt zich door een natuurlijk overwicht en een kalm voorkomen met een nobele verfijning. Een snob ziet er meestal verzorgd uit: vuile nagels (door licht werk in de wintertuin, niet door bijvoorbeeld het verwisselen van een auto- of fietsband) zijn toegestaan; roos op de schouders, een haar uit een met bobbeltjes en puistjes bedekte neus, zijn niet bepaald zijn stijl. En Filips v dan, zegt u? Die leefde ’s nachts, waste zich nooit, knipte nooit zijn nagels en weigerde schone kleren aan te trekken. Natuurlijk is er niets tegen excentriciteit, maar u bent tenslotte niet de koning van Spanje!
Men kan op veel verschillende manieren afwijken van de norm. Gravin de Soissons liet bijvoorbeeld speciale kussens maken voor haar handen, die ze nooit dichtkneep uit vrees dat ze ze zou blesseren. Bleekheid, kringen om de ogen en rimpels zijn weer wel toegestaan: ze wijzen op de intensiteit (de gedesillusioneerde geblaseerdheid en daaruit voortvloeiende verveling) waarmee de snob leeft. Te ontwikkelde kuiten, zoals van de leden van het Nederlandse koningshuis, zijn echter te populair. De snob mag echter gerust ‘onbeholpen’ en ‘onhandig’ zijn, maar ook dit moet hij natuurlijk tot in de perfectie beheersen. Als Jules Barbey d’Aurevilly (overigens in stijl geboren in Saint-Sauveur-le-Vicomte en in 1889 overleden in Parijs) een glas breekt, gebeurt dat ‘zonder opschudding’. Onhandig misschien, maar het glas valt wel ‘kaarsrecht, kalm en beheerst’. Verder meldt de schrijver dat in onbeholpenheid vaak een gracieuze ongedwongenheid schuilt, ‘gracieuzer dan de gratie zelf7 (Premier et deuxième memorandum 11).
De mannelijke snob mag overigens op een heel geraffineerde manier iets vrouwelijks hebben, wat weer bijdraagt tot zijn verraderlijke, mysterieuze charme. Bovendien kan dit optreden op oude bloedschennige relaties van vroegere generaties wijzen. Een bloem in een knoopsgat (bijvoorbeeld een anjer, zinnebeeld van verachting!) is tegenwoordig helaas omstreden, maar getuigt altijd nog van een zeker zelfvertrouwen, mits op een ongedwongen manier gedragen. Vrouwelijke snobs mogen daarentegen iets mannelijks hebben: een herenpak met een elegante coupe getuigt bijvoorbeeld nog altijd van arrogant stijlgevoel. ‘Mannequins zijn toch alleen maar kleerhangers’, zegt Karl Lagerfeld. Dus hoort u ook topmodellen (behalve als ze behoren tot uw dienstbestand) te vermijden. Hoofdzaak is zich nooit te verbazen. Volgens La Fontaine verbazen zich alleen mensen die geen ervaring hebben. Descartes stelt dat verbazing een vorm is van overdreven bewondering en dus wel slecht moet zijn.
