Philip Glass (Baltimore 1937) is een succesvolle Amerikaanse componist en een van de grondleggers van de minimal music. Philip Glass' vader was platenhandelaar in Baltimore. Alle onverkochte platen nam hij mee naar huis zodat de jonge Glass al vroeg vele verschillende muzikale indrukken opdeed. Glass studeerde aanvankelijk wiskunde en filosofie aan de Universiteit van Chicago. Aan het eind van de jaren '50 studeerde hij bij Steve Reich in New York en later bij Darius Milhaud en Nadia Boulanger.
Als componist was hij aanvankelijk geïnteresseerd in de twaalftoonsmuziek , maar begin jaren '70 vond hij zijn eigen idioom: de minimal music, een stroming waarvan hij een van de grondleggers is. In Nederland werd de muziek van Glass in 1976 geïntroduceerd door radiomakers Ton Hartsuiker en Han Reiziger. De VPRO zond op een winterse vrijdagmiddag Glass' eerste opera Einstein on the Beach (1975) integraal op de radio uit en zorgde daarmee voor heftige reacties. De minimal music sloeg zowel bij liefhebbers van klassieke muziek als bij popliefhebbers aan, maar de echte muzikale avant-garde moest er niets van hebben. Dit staat Glass' populariteit geenszins in de weg. In 1980 ging zijn tweede opera Satyagraha, over het leven van Ghandi bij De Nederlandse Opera in première. Glass werkte samen met musici uit allerlei stromingen, zoals met de sitarspeler Ravi Shankar en de popzangeres Linda Ronstadt. Hoe populair hij al in de jaren '70 in Amerika was, bewijst een verhaal dat Glass graag vertelt: hij moest om in zijn levensonderhoud te voorzien een baantje als taxichauffeur nemen. Een klant vroeg hem naar zijn vergunning en toen Glass die liet zien zei de klant: 'Hé, u hebt dezelfde naam als een beroemde operacomponist.'
Oeuvre
3 opera's; balletmuziek; filmmuziek en kleinere werken.
