Klassiek handwoordenboekje

M.J Koenen en dr. Van Anrooy (1920)

Gepubliceerd op 18-03-2024

Phaëthon

betekenis & definitie

zoon van Helius, die na lang smeeken voor een enkelen dag den zonnewagen mag rijden, doch de paarden niet kan houden, zoodat deze van de zonnebaan raken en de aarde begint te schroeien. Hij wordt door den bliksem van Zeus gedood en stort in de rivier Eridanus, nu de Po.

Zijn drie zusters, de Heliaden, beweenden hem zóó lang, tot zij in den grond vastwortelden en in populieren veranderd werden. Uit haar tranen ontstond het barnsteen.

< >