blauwachtige lichtjes, die des avonds en des nachts boven kerkhoven, moerassen en poelen zweven, waar bewerktuigde zelfstandigheden tot verrotting overgaan. Het bijgeloof beschouwde ze als zieltjes van ongedoopte kinderen, als geesten van afgestorvenen, en in de heidensche tijden als schimmen en spoken.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk