Van buiten ziet de kerk van Maipertuis - op het kruispunt van de Malbergsingel en de Cantecleerstraat - eruit als een geweldige kubus van bruinrode baksteen. Weliswaar ritmisch onderbroken door smalle verticale nissen, maar toch . . .
Wie echter de kerk heeft betreden, waant zich opeens in een gigantisch kristal. De wanden blijken vanaf de vloer tot het plafond te zijn doorsneden door glas-in-lood-ramen die het buitenlicht in ontelbare kleuren verbreken. Glas-in-loodramen van prof. Albert Troost, thans directeur van de Jan van Eyck-academie, die op half-figuratieve wijze de schepping van de wereld door de hand van God uitbeeldde. De ramen werken als een caleidoscoop en vullen het binnenste van de kerk met fantastische kleurencombinaties. Geen wonder dus dat de kerk van Maipertuis - die op de tekentafel van wijlen de Maastrichtse architect Jean Huysmans haar onconventionele gestalte kreeg - zoveel belangstelling trekt uit binnenen buitenland.
Maipertuis was een van de eerste buitenwijken in westelijk Maastricht, die aan het einde van de jaren vijftig ’het levenslicht’ zag. De vierduizend bewoners vroegen eveneens om een eigen kerkgebouw. Waarvoor dan einde 1964 de eerste steen werd gelegd om twee jaar later, in het voorjaar van 1966, in gebruik te worden genomen. Op zaterdag 2 april wijdde bisschop P. Moors zowel de kerk, toegewijd aan Onze Lieve Vrouw van Goede Raad, als het klooster van de paters Augustijnen plechtig in. Die intussen uit Maipertuis zijn vertrokken, waarna hun klooster dagverblijf voor gehandicapten werd.
