Waar Heugemerveld eens ’veld’ was, werden tegen het einde van de jaren veertig tweehonderd woningen opgeleverd en meteen bewoond. Waarmee het grootste woningbouwproject dat tot dan toe in Maastricht op stapel was gezet, was voltooid.
Heugemerveld was de eerste na-oorlogse wijk, die een allereerste verlichting bracht in de ontstellende woningnood. De nieuwe buurt - nu officieel Akerpoort geheten en wat afgezonderd gelegen tussen de Maas en de terreinen van de Céramique aan de ene en de spoorlijn naar Luik aan de andere kant met dan in het zuiden het landelijke Heugem werd al gauw ook een zelfstandige parochie. Om hiervan ’een werkelijke gemeenschap te maken, waar het goed wonen is’ heeft bouwpastoor Jos. Schrijnemakers zich met evenveel energie als organisatietalent ingezet. Op de dag van diens installatie tot de eerste pastoor van de parochie van Sint Johannes Bosco kon de noodkerk reeds in gebruik worden genomen. Dat was op Hemelvaartsdag 1952, de 22ste mei.
Zes jaar later kon de definitieve kerk worden betrokken waarvoor op 7 april 1958 pastoor-deken mgr. P. Jenneskens de eerste steen had gelegd. Een zogenaamde kruiskerk naar ontwerp van de Maastrichtse architect H. Koene en met 800 zitplaatsen. Op de vooravond van het feest van Christus Koning in 1958 - de 25ste oktober - vond reeds een avondmis plaats met pontificale assistentie van de oud-missiebisschop mgr.
Paulissen. Heugemerveld had haar eigen kerk midden op het Kardinaal van Rossumplein. Het pionierswerk had kennelijk te veel van bouwpastoor Schrijnemakers gevergd. Want nog geen twee jaar later nam hij voorgoed afscheid van zijn mensen om in Oost-Maarland weer op krachten te komen. Dat was dan nog voordat, op 19 mei 1962, ’zijn’ kerk door mgr. P. Moors plechtig werd geconsacreerd.Op de parochianen hebben pastoor Schrijnemakers en zijn opvolgers nooit een vergeefs beroep gedaan als het erom ging hun kerk ’aan te kleden’. Bij gelegenheid van het tienjarige bestaan werd een fonds gesticht om een nieuw hoofdaltaar te laten vervaardigen en wel door de kunstenaar J. Hermans uit Nuth, broer van de eerste kapelaan. Samen met de kunstenaresse Hetty Kluytmans maakte een groot aantal parochianen een rijk en levendig wandborduursel dat in november 1960 in de nis boven het altaar van Don Bosco werd opgehangen. Van de kunstzinnige handen van mevrouw Hitz uit de parochie zijn twee macramé kleden die sinds december 1974 de beide nissen van het priesterkoor sieren. Met halfvasten van het jaar 1967 klonk voor het eerst het nieuwe orgel, dat in 1976 werd uitgebreid in verband met gebruik ervan door leerlingen van het Maastrichtse conservatorium.
Ofschoon Heugemerveld niet meer die jonge en kinderrijke parochie is uit de eerste jaren - en overal al sporen van vergrijzing vertoont - heeft zij niet aan élan verloren. Onder het motto ’de kerk wij samen’ is de pastor van vandaag op zoek naar het inschakelen en het geven van medeverantwoordelijkheid aan ’de leken’. Waarmee de parochie van Don Bosco een nieuwe weg in haar nog jonge zij het al bewogen bestaan is ingeslagen.
