Het onderwijs-systeem van dr. Carlton Washburn.
Werd het eerst toegepast te Winnetka, een voorstad van Chicago, en is in oorsprong en wezen nauw verwant met het stelsel van miss Parkhurst (→ Daltonbeginsel). De Winnetka-school heeft een A- en een B-programma; het eerste is voor alle leerlingen bestemd en wordt individueel afgewerkt; er wordt niet meer hulp verleend dan strikt noodig blijkt.
T.o.v. het B-programma bestaat groote vrijheid: het is, met het oog op de sociale vorming, vooral „groepwerk”: handenarbeid, tooneel enz. „De hervorming van ons onderwijs is onmogelijk” zegt Washburn, „zoolang het geheugenwerk als het eenige of het beste wordt beschouwd. Zelf denken en zelf werken en de vorming van het eigen karakter worden er door tegengegaan.” De indeeling in klassen geschiedt te Winnetka niet naar de individueele vorderingen bij het A-programma, maar naar de meest geschikte groepeering bij de B-werkzaamheden.
Bij het individueele onderwijs immers is het niet noodig, dat de kinderen gelijk-op werken, het is zelfs onmogelijk; bij spel, sport, tooneelvoorstellingen e.d. daarentegen kan men niet buiten gunstige groepvorming en samenwerking. Rombouts.Lit.: C. Philippi-Siewertsz van Reesema, Het leerplan voor individueel onderwijs van Dr. Fred. Burk en de ontwikkeling er van door Dr. C. Washburn in de scholen te Winnetka (in: Paed. Studiën, jg. 8).