gewijd onder het uitspreken van ➝ exorcisme en gebeden en onder vermenging met een weinig gewijd zout; het bezit als ➝ sacramentale de kracht, om den gebruiker geestelijke en tijdelijke gunsten te schenken en den invloed des duivels te keeren. Het besprenkelen met water ter godsdienstige reiniging werd reeds door Joden en heidenen beoefend; ook de eerste Christenen deden zulks (in het voorhof of ➝ atrium), eer zij het kerkgebouw betraden, hoewel men eerst in de 4e of 5e e. begon met het water te wijden, om hiermee pasgebouwde kerken of huizen, later ook akkers enz. te besprenkelen.
Weldra ontstond de gewoonte om gewijd zout aan het water toe te voegen en dit elken Zondag te wijden. Van dit gewijde water nam men mede, om er in huiselijken kring gebruik van te maken.
Ook nu nog wordt het in de huizen aangewend, o.m. om er zich ’s avonds of ’s morgens mede te bekruisen (waaraan een aflaat verbonden is van 50 dagen, en van 100 dagen, zoo men tevens de woorden van het kruisteeken uitspreekt), om bij onweder het huis te besprenkelen, of een zieke, wanneer deze de H. Communie of de laatste H.H.
Sacramenten ontvangt, of als hij in doodstrijd ligt, enz. Daarenboven wendt de H.
Kerk het w. aan, in zoover zij na het uitspreken van een zegen- of wijdingsformule den betrokken persoon, plaats of zaak met w. laat besprenkelen.Koenders.