(Ned.), bepaling in de gemeentelijke ➝ bouwverordening, waarbij geëischt wordt, dat nieuw op te richten gebouwen „uit een oogpunt van welstand geen aanstoot mogen geven, noch op zichzelf beschouwd, noch in verband met de omgeving”. De bedoeling van deze bepaling is, dat de uiterlijke verschijning aan redelijke aesthetische eischen moet voldoen, en heeft géén betrekking op den maatschappelijken welstand der bewoners, waarvoor het huis bestemd is.
Het oordeel over dezen uiterlijken welstand, d.w.z. over de architectonische kwaliteiten, berust bij burgemeester en wethouders, die zich laten voorlichten door een ➝ Schoonheids- of Welstandscommissie van deskundigen.
v. Embden.