is toestand van lichamelijk of stoffelijk welvaren. Ofschoon blijvend gebrek geen beletsel behoeft te zijn voor het bereiken ook van een hoogen graad van heiligheid, zooals de ervaring bevestigt, is het toch anderdeels zeker, dat om een godsdienstig-zedelijk goed leven te leiden voor de menschen over het algemeen genomen een zekere mate van stoffelijken welstand practisch onontbeerlijk is te noemen.
Vgl. de encycliek Quadragesimo Anno (II, 4). Koenraadt.