inrichtingen, waar kinderen verzorgd worden, waarvan beide ouders of één der ouders overleden zijn, indien gezinsverpleging bij familieleden of door uitbesteding bij vreemden onmogelijk is. Reeds bij Babyloniërs, Joden, Grieken en Romeinen treft men zorg voor weezen aan.
Het Christendom schoof bijzonder deze zorg naar voren, als vorm van Christelijke barmhartigheid. In kloosters en inrichtingen werden weezen tegelijk met andere behoeftigen verpleegd.
Toen hiertegen bezwaren rezen, werden afzonderlijke w. opgericht.In Nederland is in de 16e eeuw het Amsterdamsche Burgerweeshuis het eerste w.; verder werd in de tweede helft dier eeuw te Franeker een Kath. w. gesticht door de kort nadien opgeheven abdij Klaarkamp. Daarnaast werden inrichtingen van allerlei gezindten gesticht.
In België onderscheidt men publieke en private weeshuizen. De publieke w. hangen af van de commissies van openbaren onderstand.
De private w. worden bestuurd door particulieren, kloostergemeenten of liefdadigheidswerken en kunnen verschillende wettelijke vormen aannemen. Hun bestaan wordt verzekerd door middel van giften, van de betaling der onderhoudskosten voor de kinderen door de openbare besturen, de families, particulieren of werken van bijstand geplaatst, alsook door middel van de toelagen der openbare besturen en de inkomsten hunner goederen, indien deze instellingen de rechtspersoonlijkheid bezitten.
V. Helshoecht.