Eet- of drinkwaren of geneesmiddelen verkoopen, te koop aanbieden of afleveren is in Ned. als misdrijf strafbaar, als men weet, dat ze zijn vervalscht (d.w.z. door bijmenging van vreemde bestanddeelen hun waarde of bruikbaarheid is verminderd) en deze vervalsching verzwijgt (art. 330 W.v.Str.). Als waren schadelijk zijn voor leven of gezondheid en men verzwijgt opzettelijk dat schadelijk karakter, is er een veel zwaarder misdrijf (art 174 W v Str.) en is ook onachtzaamheid strafbaar (art. 175 W.v.Str.). Vgl. → Warenwet. Pompe.
In België is de w. geregeld door art. 500 en vlg. W.v.Str. Daarin zijn straffen voorzien o.m. tegen hen, die: 1° voedingswaren of dranken vervalschen of doen vervalschen; 2° dergelijke koopwaren te koop stellen, wanneer zij weten, dat zij vervalscht zijn; 3 dergelijke koopwaren in hun bezit hebben, wanneer zij bestemd zijn om verkocht te worden en de bezitter op de hoogte is van hun vervalsching; 4° door plakbrieven of door berichten kwaadwillig of bedriegelijk de wijzen van vervalsching verspreiden of bekendmaken. Benevens de gevangenisstraffen en de geldboeten voorzien deze art. nog de verbeurdverklaring van de vervalschte waren en de mogelijkheid van aanplakking van het strafvonnis.
Wanneer de vervalsching van aard is den dood van den verbruiker te veroorzaken of zijn gezondheid zwaar te krenken, zijn zwaardere straffen voorzien, nl. m de art. 454 vlg. W.v.Str. Vgl. → Warenwet. Rondou.