(Pax) is een symbolische uitdrukking van bovennatuurlijke broederliefde. Hij komt voor in de Mis: vóór de praefatie in den Mozarabischen en Oostersche ritussen, vóór de Communie in den Romeinschen en Ambrosiaanschen. De daarbij gebruikte formule luidt: „Pax tecum — Et cum spiritu tuo”. Deze ceremonie komt ook op ’t eind der priesterwijding voor.
Aanvankelijk een echte kus, wijzigde zich later deze ceremonie en veranderde in een accolade of gestyleerde omarming (vgl. de ceremonie bij den ridderslag). Weer later (14e eeuw) in het kussen eener aangeboden pateen, met de beeltenis van den Verlosser versierd, of een ander voorwerp (➝ osculatorium, pacificale, vredetafel, paxbord). Dit laatste gebruik komt nog sporadisch voor. Verwilst.
Lit.: L. Eisenhofer, Handb. d. kath. Liturg. (I, 260); Dict. Archéol. chrét. et lit. (II, s.v. Baiser).