Bij vervoer over zee ontvangt de inlader als ontvangbewijs een zoogenaamd stuurmansreçu (Eng.: mate’s receipt) dat niet verhandelbaar is en later ingeruild wordt tegen een, gewoonlijk verhandelbaar, ➝ cognossement; zie ook ➝ Doorcognossement. Deze stukken worden afgegeven, nadat het goed ingeladen is, in tegenstelling tot de ➝ charter, die slechts dient tot bewijs van een overeenkomst van ➝ reisbevrachting of ➝ tijdbevrachting. Aan boord van een zeeschip moet zich, vooral voor fiscale doeleinden, ook bevinden een ➝ manifest, een lijst van de geheele lading; voor eigen gebruik maakt de reeder een stuwplan op, waarop wordt aangegeven de verdeeling der lading over de verschillende ruimen.
Bij vervoer over de binnenwateren, vooral als dit naar het buitenland geschiedt (verkeer tusschen Nederland en België, Rijnvaart, vaart naar Frankrijk), zijn ➝ charter en ➝ cognossement ook zeer gebruikelijk, als een schip in ➝ reisbevrachting vaart; bij vervoer van ➝ stukgoed wordt in Ned. vaak een ➝ vrachtbrief gebruikt, vooral het vast model ➝ beurtvaartadres van de Vereeniging Stoom en Zeil. Loeff.