1° Eduard, acteur en regisseur. * 15 Juni 1878 te Amsterdam. Begon in 1902 met het geven van voordrachten (Macbeth). In 1903 debuteerde hij bij de Kon. Ver.
Het Ned. Tooneel te Amsterdam in Gijsbrecht van Amstel als Arend van Amstel en in de Rei der Edelingen. Eenige belangrijke rollen volgden daarna. In 1906 studeerde hij bij Reinhardt en Gordon Craig.
Het volgend jaar teruggekeerd, organiseerde hij met W. Royaards de Zomerspelen. Deze opvoeringen van Elckerlijck en Lanseloet beteekenden een mijlpaal in de geschiedenis van het tooneel in Nederland, door de nieuwe opvattingen met aanduidende decors, zoodat de aandacht geheel op het spel geconcentreerd werd. Daarbij werd ook naar een modernen, meer soberen stijl van spelen gestreefd.
In 1908 stichtte hij te Den Haag de Haghespelers, waar onder zijn leiding klassieken modern werk ter opvoering kwam.Hij introduceerde daar o.a. Shakespeare volgens zijn nieuwe opvattingen en het Engelsche society-stuk. Van 1918 tot 1920 leidde hij de Kon. Ver. Het Ned. Tooneel, waar hij in 1922 terugkeerde, na in Engeland gewerkt te hebben.
In latere jaren was hij gastregisseur bij vsch. gezelschappen, o.a. bij het Rotterdamsch Hofstadtooneel. Tevens is hij tooneelcriticus van De Groene. E. V. is een broer van Willibr. V.
2° Dom Willibrord, in de wereld Jan Verkade. * 18 Sept. 1868 te Zaandam. Als schilder leerling van de Academie te Amsterdam, daarna van zijn zwager Jan Voerman. Ging in 1891 naar Parijs en verbleef ook in Bretagne. Contact met Gauguin en zijn leerlingen. Was aanvankelijk zonder godsdienst, maar voelde zich in Frankrijk aangetrokken tot het Katholicisme.
Werd gedoopt te Vannes (Morbihan) 26 Augustus 1892. Daarna reisde hij naar Italië en trad vervolgens in 1894 als oblaat in de Benedictijner abdij St. Martin te Beuron. In 1897 noviciaat, geloften 21 April 1898, priester gewijd 20 Aug. 1902. Te Beuron kwam hij als beeldend kunstenaar geheel onder den invloed van den strengen en soberen religieuzen stijl van dom Desiderius Lenz. Later schreef hij boeken, waarvan vooral bekend is geworden „Van ongebondenheid en heilige banden”, zijn bekeeringsgeschiedenis. Verder „Van blijde gebondenheid” en vertalingen van Ruusbroec.