Een vorm van gravure, die in de eerste helft der 19e eeuw zeer in trek was, en die haar ontstaan dankte aan de behoefte aan groote oplagen.
Van koper, waarop men gewoonlijk graveerde en dat zachter is, konden niet een zóó groot aantal drukken gemaakt worden als van het harde staal, dat voor populair plaatwerk daarom de voorkeur verwierf; een tienduizendtal goede drukken levert het vrijwel steeds. Het resultaat is echter minder fraai dan op koper, droger en killer.
Het roesten van de stalen plaat, dat zeer licht plaats vindt, kon men tegengaan door haar met vet of een vernis van de lucht af te sluiten; met koper heeft men dat bezwaar niet.
De s., die vnl. gebruikt werd om schilderijen te reproduceeren, verdween, toen het gelukte een koperen plaat door een electrischen stroom in een chemisch bad met een uiterst dun staallaagje te bedekken, te „verstalen”. Dit heeft weinig invloed op het drukresultaat en biedt het voordeel, dat men op het zachtere koper aangenamer werkt. De stalen platen werden na het beëindigen van het graveerwerk nog gehard. Poortenaar.