(eigenl.: George Burkhardt), begunstiger der Reformatie. * 17 Jan. 1484 te Spalt bij Neurenberg, ✝ 16 Jan. 1545 te Altenburg. Als student in de rechten kwam hij aan de univ. van Erfurt in contact met den Humanistischen kring van Mutianus, die hem na zijn priesterwijding in 1508 als secretaris en hofkapelaan bij keurvorst Frederik den Wijzen van Saksen aanbeval.
Voor dezen trad hij als tusschenpersoon op bij vsch. staatslieden en geleerden. Aan dit hof won ook Luther hem voor zijn beweging en maakte uit den Humanist een bijbelvasten theoloog.
Van him brieven zijn alleen Luther’s antwoorden bewaard gebleven. Na Frederiks dood werd hij pastoor in Altenburg (1525), waar hij de Reformatie door voerde en nog andere functies, o.a. visitator, vertegenwoordiger op rijksdagen, vervulde.
Van zijn geschriften zijn de voornaamste: Annales reformationis en Chronicon et annales, 1463 tot 1525. Wachters.Lit.: Kolde, in : Realenzvkl. f. Prot. Theologie (XVIII); Berbig, S. und Luther bis 1525 (1906).