Gemeenschappelijke naam voor een aantal wijsgeeren uit de Grieksche Verlichting (einde 5e eeuw v. Chr.), die zich tot taak stelden, in den tijd van den opbloei der cultuur na de Perzische oorlogen en van de opkomende democratie, aan de Grieksche jeugd een passend onderwijs te geven, en den Griekschen staatsburgers de ontwikkeling bij te brengen, die hen tot politieke werkzaamheid en tot optreden in de volksvergadering geschikt zou maken.
Door Plato en Aristoteles worden de S. zeer ongunstig beoordeeld, en wordt hun oppervlakkigheid, mooipraterij, schijnwijsheid en geldzucht verweten. De voorn.
S. zijn: Protagoras van Abdera, Gorgias van Leontini en Hippias van Elis.Lit.: F. Sassen, Wijsb. der Grieken en Romeinen (21932). F. Sassen.