Zuid-Slavische, dus Indo-Germaansche taal, gesproken in het Noorden van Joego-Slavië en in stukken van Italië en Hongarije. In de steden van deze gebieden wordt ook veel Duitsch en Italiaansch gesproken.
De Sloweensche schrijftaal beteekent weinig, want er zijn maar anderhalf millioen Slowenen en die gebruiken dan nog heel gemakkelijk het Servisch-Kroatisch, omdat dit er veel op lijkt. Uit antinationale motieven heeft derhalve de Donaumonarchie op het einde van haar bestaan het Sloweensche nationaliteitsbesef gepaaid met Sloweensche scholen en boeken om aansluiting bij het veel machtiger Servisch-Kroatisch te voorkomen.Lit.: A. Meillet, Les langues dans l’Europe nouvelle (1928).
Weijnen.