(Gr. sindoon), fijn Indisch lijnwaad, ook uit katoen vervaardigd (soort mousseline); vandaar: kleed, doek. In de kerkel. liturgie gebruikelijk voor het schoudervelum en het velum over den kelk van den priester, meer speciaal de Lijkwade (Lat.: sacra sindon), waarin het lichaam van Christus door Joseph van Arimathea gehuld werd (Mt.27.59).
Er bestaan meer dan 40 zgn. „sindones”, waaronder de meest bekende die van Turijn, wier echtheid nog steeds zeer twijfelachtig is.Lit.: J. Braun, Handb. der Paramentik (21924, 215, 230); Lex. Theol. Kirche (IV); W. H. Hynek, De ware afb. van Christus ontdekt (1936; zie hiervoor W. v. d.
Riet, in : „Sancta Maria”, 1937, blz. 27); K. Künstle, Ikonogr. der christl. Kunst. p.Gerlachus.