Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 02-10-2019

Prikkel

betekenis & definitie

of excitatie (biol.) is een energie, die in een of anderen vorm (physisch, chemisch, electrisch) op een levend wezen inwerkt, zoodat dit erop reageert. Bij de eencellige wezens is het dezelfde cel, die den p. ontvangt (waarneemt) en die erop reageert (beweging en secretie of afscheiding).

Opstijgend in de dierreeks vinden wij speciale cellen en organen voor de waarneming en andere voor de reactie; deze beide zijn dan onderling verbonden. Deze verbinding wordt bij den mensch en de hoogere dieren gevormd door het zenuwstelsel.

Van de uitwendige factoren, die invloed uitoefenen op de levende wezens, leveren slechts enkele het arbeidsvermogen, dat noodig is voor het onderhoud der levensverrichtingen. De meeste uitwendige factoren hebben nog deze beteekenis: dat zij werken als prikkels en alleen bepaalde levensverrichtingen aan den gang zetten.

< >