van een strafbaar feit is het met het door de wet vereischte opzet of met de door haar gevorderde schuld teweegbrengen van een door de wet niet gewild gevolg, verrichten van een verboden handeling of nalaten van een geboden handeling. Het p. wordt onderscheiden van het doen plegen, het medeplegen, het uitlokken en het medeplichtig zijn (WT. v. tr. art. 47 vlg.). Het verschil met deze overige vormen van deelneming aan strafbare feiten bestaat hierin, dat hij, die pleegt, eigenhandig of door tusschenkomst van een instrument, een natuurkracht of een dier, datgene doet, wat de wet verbiedt.
v. d. Kamp.