(vroeger ook plakkaart, < Fr. placard, naar plaque = opgedrukt zegel, onderscheiden van diplomen met afhangend zegel),
1° Open brief van de overheid, speciaal decreet of ordonnantie, waaraan zoo ruim mogelijke verspreiding werd gegeven. Plakkaatboek, oorspr. geschreven verzamelboek der p., later gedrukte verzameling van plakkaten.
In den tijd, dat Kerk en Staat zoo innig verbonden waren, hadden vele p. betrekking op den godsdienst, vooral met het doel ongewenschte godsdienststroomingen te onderdrukken. Vandaar dat p. in speciale beteekenis voorkomt in den zin van scherpe regeerings maatregel tegen een godsdienst ; zoo die van Karel V ter uitroeiing van het opkomend Protestantisme en die van de Generale en Gewestelijke Staten onder de Republiek, welke de dekatholiseering van het Kath. volksdeel beoogden. Zie ook → Plakkaat van verlatinge.
2° Ander woord voor → aanplakbiljet.