(of Le Play), mijningenieur, krachtig bevorderaar der Kath. sociale beweging in de 19e eeuw. * 11 April 1806 te Rivière bij Honfleur, † 13 April 1882 te Parijs. Ontwerper der monographische methode, waarbij alle nadruk gelegd wordt op de gedetailleerde beschouwing van telkens één onderdeel; zoo heeft hij de verschillende gedragingen en behoeften van het leven der arbeiders nagegaan. Stichtte spoedig alom in Frankrijk verspreide „Unions de la paix sociale” en richtte het orgaan „La réforme sociale” op.
Hij verwachtte de sociale hernieuwing vooral van de herleving der zedelijkheid en van den godsdienst en van de versterking van het familieleven; het huisgezin is de hoeksteen der maatschappij, de werkplaats is het verlengstuk van het gezin, waar de patroon als huisvader regeeren moet, het wettelijk kindsdeel in de erfenis moet worden afgeschaft en de mogelijkheid geopend om aan één kind alles na te laten met verplichting tot steun der andere kinderen.Werken: Les ouvriers européens (1855); La réforme sociale en France (1864): L’organisation du travail (1870); La constitution essentielle de l'humanité (1883)
Lit.: Béchaux, L’école écon. fr. (1902); Faguet, Une étude sur Le Play, in Revue des 2 Mondes (1912). Borret.