Wijsgeerige waardeering van werkelijkheid en leven, welke deze als noodzakelijke oorzaken van ongeluk en ellende voor enkeling en samenleving beschouwt, en derhalve daarin het kwade zwaarder laat wegen dan het goede. P. gaat vaak samen met → dualisme; het legt dan sterken nadruk op de vergankelijkheid van het aardsche en stoffelijke, liet p. heeft in alle perioden van het menschelijk denken vertegenwoordigers gehad. In de 19e e. is het vooral verkondigd door → Schopenhauer.
F. Sassen.