(Prunus persica), een plantensoort van de fam. der roosachtigen, is een Aziatische steenvrucht, die in het warm gematigde en het Z. deel der koelgematigde luchtstreek op de beide halfronden veel wordt gekweekt. De naam houdt verband met den invoer via Perzië naar Italië in Romeinschen tijd. De p. wordt verdeeld in 4 groepen: wollige en kale. beide met lossen of met aan het vleesch hechtenden steen. De perzik-verscheidenheden verschillen verder in kleur en tijd van rijping.
Bekende p. zijn: Montagne, Amsden en Belle Impériale. De vrucht wordt gedroogd of versch gebruikt en geldt voor een zeer fijne ooftsoort. In onze luchtstreek is de oogst onder glas grooter en fraaier dan buiten. Toch slaagt de cultuur van vroege p. ook buiten, en beter als stmik dan als leiboom; het best op zandgrond.
Men ent op pruim, zaailing-perzik en elders op amandel. Uit de pitten (zaden) wordt in Italië een likeur gestookt (Persico). Gevuldbloemig of met purperroode bloemen wordt de p. ook als sierplant gebruikt.Lit. : F. Dufour, Fruitboomteelt (31930) ; I. Rietsema, De Perzik (1931). Rietsema.