Bij de Romeinen een mantel van dikke wol of van leer tegen het slechte weer. Bestond uit één lap met opening in het midden, waar het hoofd door gestoken werd. De zijden werden tot de ellebogen opgetrokken zoo dat de armen vrij bleven.Dikwijls van een kapoets voorzien. Ook was het wel een openslaande mantel, met gespen op de schouders vastgemaakt.
Uit de p. is het → kazuifel ontstaan.