Scheikundige term, waarmede men aanduidt: die reacties, waarbij een stof zuurstof opneemt; of algemeener: den overgang van een verbinding, die tegenover een andere met een bepaalde hoeveelheid zuurstof staat, in een verbinding, die in dezelfde verhouding staat tot een verbinding met meer zuurstof.
In de anorganische chemie, waar men bijna steeds met ionen te doen heeft, laat dit zich kort formuleeren als: verlies van een of meer electronen. Dit kan dan zijn:
1° Opname van een positieve lading: ijzer wordt geoxydeerd tot een ferrozout: Fe→Fe++; dit wordt verder geoxydeerd tot een ferrizout: Fe+ + —→Fe+ + + ;
2° Verlies van een negatieve lading; ferrocyanide gaat over in ferricyanide: Fe(CN)6--→ Fe(CN)6--; twee ionen sulfaat vormen één ion persulfaat; 2S04--→S208--; chloorionen vormen vrij chloor: 2Cl —→ Cl2.
In de organische chemie moet men nog aan bovenstaande langademige definitie vasthouden; wel kan men ook hier twee groepen van gevallen onderscheiden:
1° Opname van zuurstof: een aldehyd wordt een carboonzuur, —CHO → —COHO ;
2° Verlies van waterstof: een alcohol wordt een aldehyd, —CH2OH → -CHO.
Maar men mag niet zeggen, dat benzol geoxydeerd wordt tot diphenyl, (2C6H6—→C12H10), omdat hier geen van beide verbindingen tegenover een andere met bep. hoeveelheid zuurstof staat. Zernike.