(< Latijn oscillare = schommelen).
1° (Scheik.) Volgens de benzolformule van Kekulé (afwisselend dubbele en enkelvoudige binding) zou men eigenlijk twee isomere orthodisubstitutieproducten van benzol moeten verwachten. De koolstof atomen, die de Substituenten dragen, zouden nl. in het eene geval door een enkelvoudige, in het I andere door een dubbele binding verbonden kunnen zijn. Aangezien een dgl. isomerie nooit waargenomen is, nam Kekulé een oscillatie van de dubbele bindingen in benzol aan, d.w.z. de dubbele bindingen liggen niet vast, doch verwisselen voortdurend van plaats. → Benzol. de Roy van Zuydewijn.
2° Voor het oscilleeren van een radiotoestel zie → Genereeren.