(geol.), een zwakke opheffing der aardkorst. Of zijdelingsche druk, zooals bij plooiing, dan wel verticale krachten de oorzaak zijn, wordt omstreden. De o. van geplooide gebieden verklaart men wel door isostatische rijzing (→ Isostasie). Dgl. o. zijn meestal niet uit de ligging der lagen te concludeeren, hoogstens is hiervan iets te zien aan de randen, maar zij worden bewezen door verbuiging van oude erosie-oppervlakken (schiervlakten, terrassen).
Voorbeelden van o. zijn: Ardennen en Rijnsch leisteenplateau. Jong.