(natuurk.), overgang van electriciteit tusschen geleiders (bijv. metalen electroden) in lucht of in een ander gas. Gaat deze niet of in geringe mate met lichtverschijnselen gepaard, dan spreekt men van donkere o., in tegenstelling met de lichtgevende boog- en vonkontlading. Zie ook ➝ Geleiding (2°); Ontladingsvertraging.
Electrodenlooze o. verkrijgt men door een met verdund gas gevulden ballon te plaatsen in een snel wisselend krachtig electrisch veld (condensator) of magnetisch veld (spoel). In het laatste geval spreekt men van ringontlading. De electrodenlooze ontlading gaat meestal van sterke lichtverschijnselen vergezeld.
W. de Groot.