1° (heelkunde) in tijd begrensde gebeurtenis, die het lichaam beschadigt door van buiten inwerkende krachten. Die krachten zijn meestal van mechanischen aard en veroorzaken door rekking of druk of beide open of gesloten verwondingen. Naast krachten van mechanischen aard geven ook thermische, electrische en chemische invloeden aanleiding tot ongevallen.
Krekel.
2° Over o. in den zin der arbeidswetgeving, zie voor Nederland : → Ongevallenwet, voor België : → Arbeidsongeval. Vgl. ook → Ongevalsneurose.