Een rivier in West-Afrika (I 520 D3), ontspringt in het bergachtig kustland, waar de Foeta Dzjallon zich verheft, beschrijft Noordwaarts een groote bocht in de richting van de Sahara, en loopt verder naar de Golf van Guinea, waar hij een uitgestrekte delta vormt. De stroom heeft een totale lengte van ca. 4 000 km en vertoont vier verschillende gedeelten:
1° Den boven-Niger, van het brongebied tot Segoe-Sikoro, met tropische eigenschappen, geweldigen watertoevoer gedurende eenige maanden en een zeer droge periode, met uiterst lagen waterstand;
2° Den midden-Niger, gekenmerkt o.a. door moerassige, lage vlakten, in de omgeving van Timboektoe, waar bij overstrooming de heele streek onder water komt; de sterke verdamping, door de nabijheid van de woestijn, verzwakt echter den stroom;
3° Den beneden -Niger, stroomafwaarts van Say, een tropische rivier, met twee hooge waterstanden per jaar; wordt vnl. onderbroken door de waterversnellingen van Boessa;
4° De uitgestrekte, ongezonde delta, met vruchtbare gedeelten, waar sedert eenige jaren met succes rijst verbouwd wordt.
De N. wordt gedeeltelijk als bevaarbare verkeersweg benuttigd.
Gedurende het Quartair waren de beneden-Niger en de boven-Niger twee onafhankelijke waterloopen. De boven-Niger vloeide uit in de Sahara, maar werd later door den beneden-Niger opgevangen, als gevolg van een onthoofdingsverschijnsel.
Lit.: vsch. tijdschriltart., o.a. in Annales de Géogr. (Parijs, vsch. jg.). V. Asbroeck.