Germaansche godin, waarsch. in Jutland ten tijde van Tacitus (1e eeuw n. Chr.) vereerd door zeven verschillende volksstammen, in welke men de. ➝ Ingwaeones heeft willen herkennen.
N. is de Moeder Aarde. Elk jaar in de lente stelde een priester vast, dat de godin op aarde neergedaald was, en dan reed haar met een sluier bedekte wagen, door koeien getrokken, door het land.
Overal was het feest en de wapens werden neergelegd. Daarna geschiedde een geheime afwassching van het beeld en van den wagen, waarbij alleen de priester als getuige overbleef, want de slaven, die het werk verrichtten, werden onmiddellijk ter dood gebracht.In de Noorsche mythologie beantwoordt aan N. min of meer de god Nörthr, zoon van Freyr (➝ Freya).
Lit.: Grundr. d. germanische Philologie (2III 318 vlg.).
Mansion.