(geol.), belangrijk gesteentevormend mineraal uit de groep der foïden of veldspaatplaatsvervangers; chem. formule: NaAlSiO4; kristalliseert hexagonaal, meestal in korte zuiltjes. Bevat minder kiezelzuur dan de overeenkomstige natronveldspaat, albiet, en vervangt deze in alkali-gesteenten.
Komt vnl. in gesteenten voor in twee variëteiten: de een, vettig van glans, ondoorzichtig: eleoliet; de andere glashelder: nefelien in engeren zin. Eleoliet is meestal iets roodachtig of blauwachtig.
Een enkele maal losse kristallen in holten van vulkanisch materiaal, zoo bijv. de davijn, van den Vesuvius bekend.Jong.