of erfenis is het geheele vermogen, hetwelk de overleden erflater voor zijn erfgenamen nalaat. Het omvat al diens goederen, rechten en rechtsvorderingen, die dadelijk bij het overlijden van den erflater op diens erfgenamen overgaan, zonder dat een uitdrukkelijke → aanvaarding noodig is, daar erfopvolging door den dood plaats heeft, of zooals men zegt: „le mort saisit le vif”.
De schulden gaan echter eerst over, nadat aanvaard is. Men behoeft een n. niet te aanvaarden, wat men vooral dan niet zal doen, wanneer er meer passief dan actief is; men kan dan aanvaarden onder → voorrecht van boedelbeschrijving, of men kan eenvoudig verwerpen, waardoor men geacht wordt nooit erfgenaam te zijn geweest (cf. art. 1103-1112 Ned.
B.W.; art. 774 vlg. Belg.
B.W.). Verwerping geschiedt door middel eener verklaring, afgelegd ter griffie van de arrondissementsrechtbank, onder welker ressort de n. opengevallen is.
Het erfdeel van dengene, die de n. verworpen heeft, wordt door recht van aanwas door zijn mede-erfgenamen verkregen.Over een nog niet opengevallen n. kan men geen beschikkingen maken; men kan dus zijn toekomstig erfdeel niet verkoopen of vervreemden. Dunselman.