(sterrenk.) is een toestel voor plaatsbepaling van hemellichamen. Het kwadrant wordt tegen een muur bevestigd, die Noord-Zuid staat.
De kijker wordt op de ster gericht, oudtijds met vizieren, later met lenzen. Bij haar doorgang door het Zuiden wordt de tijd van doorgang waargenomen en de hoogte op den omtrek van het kwadrant afgelaten.
Reeds Ptolemaeus (2e eeuw n. Chr., Alexandrië) schijnt het m. gekend te hebben.
Tycho Brahe (1546-1601) wist er voor het eerst nauwkeurige waarnemingen mee te doen, zij het nog met vizieren. In het begin der 19e eeuw werd het m. geheel door den meridiaancirkel verdrongen. P. Bruna.