Oost-Finsche volksstam van ca. 1 500 000 zielen, verspreid tusschen Russen en Tataren wonend aan de Wolga in de omstreken van Gorkij, Samara, Saratow en Simbirsk. Na in 1552 door de Russen onderworpen te zijn, werden zij gedwongen het Christendom te aanvaarden, doch zij behielden nog vele oud-heidensche gebruiken.
Een gebied van 26 000 km2, waar zij 33 % der bevolking uitmaken, werd in 1930 door de Sowjets als autonoom gebied erkend.Lit.: Manninen, Die finnisch-ugrische Völker (1932); Paasonen, Mordw. Lautlehrc (1903). v.Son.