In de palaeographie een calligraphische vorm van de jongere Romeinsche cursief, zooals deze zich in Midden-Italië ontwikkelde. Het M. s. wordt genoemd naar het beroemde klooster Monte Cassino, waar het vooral in de 11e-12e eeuw in gebruik was.
Karakteristieke letters zijn de a, die uit twee naast elkaar staande c gevormd schijnt; e met lange tong, dienend voor ligaturen; p en q zijn in ligaturen dikwijls open. In de hss. komen veel fantastische dierenfiguren voor, ook geometrische en lintvormige initialen.
Het M. s. wordt ook Beneventaansch genoemd en verbreidde zich tot in Dalmatië.Lit.: O. Piscicelli-Taegi, Paleografia artistica (li Montecassino (1876 vlg.); Bibliotheca Cassinensis (1873’94); E. A. Loew, The Beneventan Script (1914) ; B. Bretholz, Lat. Palaographie (31926). Lampen